ترم قراردادی CFR به معنای “Cost and Freight” است و در قرارداد های حمل و نقل بین المللی استفاده می‌شود. در این ترم، فروشنده مسئولیت هزینه ها و خطرات مربوط به حمل و نقل کالا تا بندر مقصد را بر عهده می‌گیرد. اما هزینه ها و خطرات مربوط به تخلیه کالا در بندر مقصد به عهده خریدار است.
با استفاده از ترم CFR، فروشنده موظف است هزینه حمل و نقل کالا را تا بندر مقصد پرداخت کند. این شامل هزینه هایی مانند حمل و نقل دریایی، هزینه بیمه دریایی و هزینه های دیگر مربوط به حمل و نقل تا بندر مقصد است. علاوه بر هزینه حمل و نقل، فروشنده معمولاً مسئولیت بیمه کالا را نیز بر عهده دارد.
با رسیدن کالا به بندر مقصد، خریدار مسئولیت و هزینه های مربوط به تخلیه کالا را بر عهده می‌گیرد. این شامل هزینه هایی مانند تخلیه کالا از ناوگان حمل و نقل دریایی، هزینه بیمه دریایی پس از تخلیه و هزینه‌های مربوط به ورود کالا به کشور مقصد است. خریدار نیز مسئولیت خطر از زمان تخلیه کالا در بندر مقصد را بر عهده دارد.
ترم CFR بیشتر در معاملات دریایی استفاده می‌شود و توسط مجمع بین المللی اتحادیه حمل و نقل بین المللی (ICC) تعریف شده است. استفاده از این ترم در قرارداد های تجاری بین فروشنده و خریدار به منظور تعیین مسئولیت ها و هزینه های مربوط به حمل و نقل کالا است، و در تجارت بین المللی به عنوان یکی از ترم های استاندارد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
طبق قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ (CFR )به معنای هزینه و کرایه حمل تا مقصد است. این همان C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی. کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند ( بارگیری می‌شود ) مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه بیمه با خریدار است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است هزینه حمل با فروشنده‌است. و عقد قرارداد حمل با فروشنده است.
